KARIN KOK (64) NAM VORIG JAAR AFSCHEID VAN HAAR ACTIEVE LEVEN ALS ONDERNEEMSTER. DE EXPLOITATIERECHTEN VAN HAAR BP-TANKSTATION AAN DE A4 TUSSEN HOOFDDORP EN NIEUWVENNEP GINGEN NAMELIJK OVER NAAR TOTALENERGIES. EN HOEWEL DE DAGEN NU TOTAAL ANDERS WORDEN INGEVULD, BLIJFT ZE ER NUCHTER ONDER. “JE MOET EENS STOPPEN.”
Een groot deel van haar leven is Karin actief geweest op het tankstation aan de A4. “Al op de middelbare school, tijdens de vakantieperiodes, was ik de zogenoemde
noodhulp’ bij mijn vader op het station. In de buitendienst én op kantoor”, vertelt de oud-onderneemster. Niet veel langer daarna, in 1988, startte ze voor vast op kantoor bij het tankstation. “In eerste instantie samen met mijn vader en de boekhouder. Wij deden namelijk altijd alles zelf, ook de administratie. En hier en daar hadden we externe ondersteuning bij bijvoorbeeld ICT-problemen. Maar al snel stopte mijn vader. Heel knap, want hij liet mij gewoon mijn gang gaan. En natuurlijk doe je het niet allemaal alleen, ik heb het altijd gezien als een gezamenlijke onderneming met alle medewerkers. Samen met deze grote groep trouwe mensen hebben we onze klanten met veel plezier in een veranderende wereld kunnen bedienen.” Karin heeft veel tijd en energie gestopt in het smeden van het team, laat zij weten. “Ik was natuurlijk in eerste instantie de baas en eindverantwoordelijk, maar ook soms een luisterend oor voor de medewerkers. Begrip tonen en af en toe iets geven en dan weer iets nemen, dan kom je het verst. Echt waar.”
Even tot rust komen
Karin heeft mede om die reden erg genoten van haar werkzame leven, zo blikt zij terug. “Op een tankstation ben je betrokken bij het dagelijkse leven van heel veel mensen. Onze filosofie was dat de locatie een plek moest zijn waar mensen even tot rust konden komen, even gezellig zitten. En we hadden veel vaste klanten. Helaas door de coronacrisis viel er veel weg, maar ook hier bleek maar weer dat onze branche essentieel is. Wij mochten wel open blijven. En wat ook interessant is, is dat wij als branche betrokken zijn bij de energietransitie. Iets dat grote maatschappelijke impact heeft.” Maar, zo erkent de onderneemster, er zitten ook minder leuke kanten aan het werk. “Al die juridische procedures met de gemeente Haarlemmermeer en Fastned, dat was niet leuk. Maar goed, je hebt leuke en minder leuke dagen. Maar de leuke dagen zijn veruit in de meerderheid.” Zo heeft Karin de sector in positieve zin zien veranderen van een benzinepomp met de verkoop van een ijsje, een blikje fris en een reep chocolade naar een complete winkel met kwaliteitskoffie en vers belegde broodjes. “Je hebt twee crisismomenten op een tankstation en dat is als je te maken hebt met een zogenoemde ‘droogloper’ en met een kapotte koffiemachine. Echt waar, we kunnen niet zonder koffie. En niet meer zonder de broodjes, de bloemen en cadeautjes. Die assortimentsgroepen zijn nu dominant in de shop in plaats van het autogebonden assortiment van vroeger. En als het om de brandstoffen gaat, dan is bijvoorbeeld LPG in omzet sterk gedaald. Jammer, want dit is een heel schone brandstof. Maar er zijn ook nieuwe alternatieven als CNG en de laadpalen. En van bijna uitsluitend mannen als medewerkers kwamen er in de loop van de jaren steeds meer vrouwen bij ons werken.”
“Wij hebben decennialang ons tankstation geëxploiteerd aan de A4. Wij vertrouwen vanaf eind dit jaar de exploitatie van dit tankstation toe aan TotalEnergies in de wetenschap dat zij verder zullen bouwen aan het tankstation van de toekomst”
Karin KokHet beste moment
Ondanks die geheel nieuwe dynamiek kwam afgelopen jaar het moment dat Karin de exploitatie van het station overdeed aan TotalEnergies. “Waarom? Het was nu de beste optie. Je moet eens stoppen en op zich was dit het moment. Ik ben 64 jaar en 15 jaar doorgaan is geen optie (Kok had net in 2020 via de veiling de huurrechten voor 15 jaar gewonnen, red.). Bovendien vereisen alle nieuwe ontwikkelingen (elektra, waterstof, red.) veel kennis en contacten in het lobby- en subsidiecircuit. En dat heb ik niet.” Dat het TotalEnergies werd, had mede te maken met de expertise van de oliemaatschappij in het exploiteren van tankstations en de ambities in de nieuwe energie. “Wij hebben decennialang ons tankstation geëxploiteerd aan de A4. Wij vertrouwen vanaf eind dit jaar de exploitatie van dit tankstation toe aan TotalEnergies in de wetenschap dat zij verder zullen bouwen aan het tankstation van de toekomst”, aldus Karin. Zij vult haar dagen sindsdien met ‘lezen, museumbezoek, wandelen, tennis, mantelzorgen en op het water zijn’. “Allemaal heerlijk. Het is verrassend hoe makkelijk dat gaat. Ik heb eigenlijk nog steeds een soort vakantiegevoel. En dan denk ik ’s avonds; morgen weer lekker vrij.” Toch was het in het begin wel een soort van eng voor haar. “Je weet al jaren dat het eraan komt, en je legt je erbij neer. Maar het is eigenlijk toch min of meer een gedwongen bedrijfsbeëindiging. De veiling is een black box waar je voor je gevoel moet betalen voor iets wat je zelf hebt opgebouwd. Maar we zijn goed geadviseerd door Chris (van der Straaten van BETA, red.). Dat gaf wel het gevoel dat je er niet alleen voor stond.” Karin blijft nog wel betrokken bij de sector als voorzitter van de Vereniging Particuliere Rijkswegvergunningen van Tankstations (VPR). Deze club behartigt de belangen en bewaakt de rechten van particuliere vergunninghouders die concessiehouder zijn van een tankstation langs een rijksweg. “Dat vind ik leuk om te doen. En het is goed, het brein moet immers wel in beweging blijven.” ‘Ik was natuurlijk in eerste instantie de baas en eindverantwoordelijk, maar ook soms een luisterend oor voor de medewerkers.’
